Kalwaria

Budowę Kalwarii w Grodowcu zainicjował proboszcz Aureliusz Meinhold w latach sześćdziesiątych XIX w. Baron Waldemar von Köller, właściciel ziemski Grodowca, Grzegorzewa, Starej Rzeki i Chobieni podarował kościołowi wzgórze w Grodowcu oraz kapitał na prace wykonawcze.

Przy budowie znaleziono w cudowny sposób źródło, które później przez długie lata tryskało czysta i obficie płynącą wodą. Otwór w ziemi pogłębiono i wykonano studnię, która pełniła ważne funkcje kultyczne. Pobożni pielgrzymi przybywający tutaj zabierali wodę ze sobą, wierząc w jej cudowne działanie. Obecnie studnia nie pełni swej dawnej roli. Obok studni znajduje się kamienna tablica z napisem o treści: „Ta Kalwaria została wzniesiona w 1872 roku z inicjatywy proboszcza Meinholda przez fundatora tej Drogi Krzyżowej Waldemara von Köller. Prosi się pobożnych pielgrzymów o polecenie ich Matce Bożej w modlitwie”.

Obszar Kalwarii oddalony jest o około 450 m od kościoła i wsi w kierunku południowo – wschodnim. Przylega on do nowego cmentarza. Ma kształt nieregularnego pięcioboku. Zajmuje teren o powierzchni 1800 m².

Do Kalwarii prowadzi aleja, gęsto obsadzona kasztanowcami, zakręcająca przy cmentarzu pod kątem prostym w kierunku południowym i biegnąca po obwodzie obszaru, łącząc się w północno – zachodnim narożniku.

W 1872 roku pobudowano stacje Drogi Krzyżowej w postaci murowanych kapliczek. Każda z nich ma wymiary 0,8 m x 0,8 m x 2,6 m. W trzynastu stacjach, we wnęce na wysokości ok. 2 m, zostały umieszczone namalowane na blasze sceny Męki Pańskiej. Z zewnątrz osłonięte są przez drewniane okiennice. Odległość pomiędzy kapliczkami wynosi 20 – 30 m. Tylko pomiędzy stacjami XIII i XIV jest większa odległość i wynosi 90 m. Stacja XIV jest postawiona w formie kaplicy i wzniesiono ją w najwyższej części wzgórza w centralnym jego miejscu. Ma ona kształt kwadratu, którego bok ma 4,2 m długości. Przykryta została dwuspadowym dachem. Wewnątrz przy ścianie południowo – wschodniej umieszczono ołtarz. Prace konserwatorskie poszczególnych kapliczek były przeprowadzone w roku 1968 a renowacja obrazów w roku 1982. Ks. Olgierd Banaś w latach osiemdziesiątych uzupełnił drzewostan w nowe drzewa iglaste.

Kolejny kapitalny remont wszystkich kapliczek Drogi Krzyżowej wraz z utwardzeniem nawierzchni kamieniem polnym przeprowadzono w latach 2003 – 2004. gruntownie odnowioną Kalwarię poświęcił pasterz diecezji Adam Dyczkowski w dniu 11 września 2004 roku.

Ludzie potrzebują ciągle na nowo rozważać wydarzenia tragiczne, ale i dla nas zbawienne z życia Pana naszego Jezusa Chrystusa. Patrząc na jego ludzką mękę łatwiej jest zrozumieć codzienne trudy naszego życia. Jezus nie poddawał się, ale dźwigał swój krzyż do końca, aż skonał. Pokazał nam, że tak się życie nie kończy, tylko rozpoczyna się czas zwycięstwa.

[wp]